Καλοήθεις βλάβες του δέρματος
Οι απλοί μελαγχρωματικοί σπίλοι:
Στη διάρκεια της ζωής μας, όλοι οι άνθρωποι αναπτύσσουμε σπίλους που είναι απλή συγκέντρωση μελανοκυττάρων στο δέρμα. Έχουν διάφορο σχήμα, διάφορο χρωματισμό, υφή και μέγεθος. Η πλεονότητα των περιπτώσεων δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα. Η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία επηρεάζει την ανάπτυξη των σπίλων. Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται τακτικός έλεγχος από εξειδικευμένο γιατρό. Ένα ποσοστό κακοήθους μελανώματος παρουσιάζεται σε προϋπάρχοντα σπήλο. Οποιαδήποτε αλλαγή σε μέγεθος, σχήμα, υφή, χρωματισμό αποτελεί ένδειξη για χειρουργική εξαίρεση και βιοψία.
Οι συγγενείς σπίλοι μπορούν να έχουν διάφορα χρώματα, ανώμαλη επιφάνεια, τριχοφυΐα και ανώμαλα όρια. Το μέγεθος των συγγενών σπίλων είναι καθοριστικό για την πορεία τους καθώς όσο μεγαλύτερος είναι ο σπίλος τόσο αυξάνεται και η πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής του.
Καλοήθη θηλώματα δέρματος:
Παρουσιάζονται συνηθέστερα γύρω από το λαιμό και στις πτυχές του σώματος, μασχάλες, υπομάστια περιοχή, βουβωνικές περιοχές, Αντιμετωπίζονται πολύ εύκολα με χρήση lazer. Επειδή συνήθως πολλαπλασιάζονται συνιστάται να αντιμετωπίζονται όταν ακόμα είναι μικρά και λίγα σε αριθμό.
Υπερκερατώσεις:
Είναι πολύ συχνές δερματικές βλάβες που εμφανίζονται σε όλο το σώμα σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Μπορεί να φτάσουν σε μεγάλο μέγεθος έχουν όψη ανώμαλη σαν μούρο και συχνά όταν μεγαλώσουν αρκετά τμήμα τους μπορεί να αποσπασθεί και να αιμορραγήσουν ελαφρά. Η αντιμετώπιση τους συνίσταται σε απλό ‘ξύρισμα’ ή κρυοπηξία της βλάβης καθώς προέρχονται από την επιφανειακή στιβάδα του δέρματος.
Κερατοακάνθωμα (Κ.Α.):
Είναι ένας πολύ γρήγορα αναπτυσσόμενος δερματικός όγκος, ο οποίος μορφολογικά έχει ακριβώς την ίδια εμφάνιση με το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, αλλά δεν είναι κακοήθης. Η ακριβής διάγνωσή του γίνεται με τη μικροσκοπική εξέταση του όγκου, μετά την αφαίρεσή του.
Κακοήθεις βλάβες δέρματος:
Tα καρκινώματα του δέρματος αποτελούν τη συχνότερη μορφή νεοπλάσματος στον άνθρωπο (το ποσοστό εμφάνισης σε πληθυσμό άνω των 65 χρόνων είναι 40 – 50%). Όλες οι μορφές καρκίνου του δέρματος οφείλονται στην πλειονότητα των περιπτώσεων στην χρόνια επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας. Λόγω της αυξημένης έκθεσης των ατόμων στον ήλιο τα τελευταία 30 χρόνια, το ποσοστό εμφάνισης όλων των μορφών καρκίνου του δέρματος αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Οποιαδήποτε δερματική βλάβη που εμφανίζεται ξαφνικά, ή αλλάζει εμφάνιση και μέγεθος, εμφανίζει εξέλκωση ή αιμορραγία πρέπει να ελεχθεί άμεσα από τον ειδικό γιατρό ώστε η αντιμετώπιση να γίνεται σε όσο το δυνατόν πιο πρώιμα στάδια. Αυτό συμβάλλει στην αποφυγή της ανάγκης εκτεταμένων επανορθωτικών χειρουργείων που απαιτούνται όταν αυτές οι περιοχές δεν διαγνωστούν και αντιμετωπιστούν έγκαιρα.
Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα δέρματος ή επιθηλίωμα:
Είναι η συχνότερη, απλούστερη και πιο αθώα μορφή δερματικής νεοπλασίας. Αποτελεί το 80% των δερματικών νεοπλασιών. Παρατηρείται συχνά σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας στα μέρη του σώματος που εκτείθονται συχνά στον ήλιο, πρόσωπο, χέρια, κλπ. Παρουσιάζεται συνηθεστέρα με την μορφή μικρού οζιδίου που αργά αυξάνεται σε μέγεθος, έχει μικρά νεόπλαστα αγγεία στην επιφάνεια του, είναι υπόσκληρο και συχνά μπορεί να παρουσιάσει εξέλκωση ή μικρή αιμορραγία και δεν επουλώνεται. Αντιμετωπίζεται με ριζική χειρουργική εξαίρεση η οποία οδηγεί σε πλήρη ίαση. Σπάνια υποτροπιάζει και αντιμετωπίζεται με παρόμοιο τρόπο. Δεν χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία (ακτινοβολίες ή χημειοθεραπεία) παρά μόνο 6μηνιαίο έλεγχο από τη γιατρό σας. Όσον αφορά την χειρουργική αφαίρεση του επιθηλιακού καρκινώματος αν είναι μικρό είναι μια απλή επέμβαση με τοπική αναισθησία. Σπάνια σε παραμελημένες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η επανόρθωση του ελλείμματος που μένει μετά την αφαίρεση είτε με μόσχευμα είτε με τοπικούς κρημνούς.
Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα δέρματος:
Συνήθως εμφανίζεται στα μέρη του σώματος που είναι εκτεθειμένα στην ηλιακή ακτινοβολία, καθώς επίσης και στο εσωτερικό του στόματος και στα χείλη ιδιαίτερα στο κάτω. Παρουσιάζεται με τη μορφή οζιδίου που αναπτύσσεται γρήγορα και συχνά εξελκώνεται. Ανάλογα με το μέγεθος και την ιστολογική του εικόνα σπάνια το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα επεκτείνεται στους τοπικούς λεμφαδένες. Τις περισσότερες φορές το μόνο που χρειάζεται είναι η ριζική χειρουργική αφαίρεση της βλάβης και η συχνή μετέπειτα παρακολούθηση.
Μελάνωμα δέρματος:
Είναι η πιο σπάνια αλλά και πιο σοβαρή μορφή καρκίνου του δέρματος. Συνήθως παρουσιάζεται με την μορφή μιας ιδιαίτερα σκούρας ελιάς η οποία συνήθως είναι λίγο πιο φουσκωμένη από το γύρω δέρμα. Στους άντρες συνηθεστέρα εμφανίζεται στον κορμό ενώ στις γυναίκες στα άκρα. Πρώιμη ανίχνευση και διάγνωση είναι κρίσιμοι παράγοντες για την επιβίωση του ασθενούς. Άτομα με μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν μελάνωμα είναι αυτά με πολλαπλούς σπίλους (ελιές), μεγάλους συγγενείς σπίλους (εκ γενετής), οικογενειακό ιστορικό πολλαπλών άτυπων σπίλων ή μελανώματος και τέλος άτομα με ιστορικό προηγούμενης παρατεταμένης έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία και ηλιακών εγκαυμάτων. Η αντιμετώπισή του συνίσταται σε ριζική χειρουργική αφαίρεση και ανάλογα με την ιστολογική του εξέταση μπορεί να χρειαστεί περαιτέρω θεραπεία. Η αντιμετώπιση του μελανώματος είναι καλύτερα να γίνεται σε εξειδικευμένα κέντρα πλαστικής χειρουργικής όπως π.χ. το τμήμα σπίλων και μελανώματος στο νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς στην Αθήνα.